Występowanie wad wzroku jest powszechne, w szczególności we współczesnym społeczeństwie, gdzie przeciętnie kilka godzin dziennie spędza się przez monitorem komputera lub przed telewizorem. Niektóre z wad wzroku są zaś naturalnymi procesami fizjologicznymi związanymi z procesami starzenia się (starczowzroczność).

Krótkowzroczność

Krótkowzroczność (miopia) jest najczęstszą chorobą refrakcji oka. Według szacunków naukowców, aż 30% Europejczyków cierpi na krótkowzroczność, a w Azji aż 60% społeczeństwa. Najczęściej wada ta powstaje przed 20 rokiem życia. Najczęściej zdarza się to w wieku szkolnym, kiedy następuje zwiększone wykorzystanie oczu do czytania oraz intensywny wzrost gałki ocznej.

Krótkowzroczność to wada wzroku powstająca na skutek dysproporcji pomiędzy mocą układu optycznego oka a długością gałki ocznej. W krótkowzroczności moc układu optycznego oka jest zbyt duża lub oko jest za długie co w rezultacie powoduje, że powstający obraz przedmiotów znajdujących się w dali jest zamazany. Przedmioty znajdujące się blisko są przez osobę krótkowzroczną widziane wyraźnie. Aby skorygować tą wadę stosuje się soczewki rozpraszające.
Krótkowzroczność można korygować za pomocą okularów, soczewek kontaktowych i zabiegów chirurgicznych. Korygowanie krótkowzroczności za pomocą soczewek kontaktowych ma bardzo wiele zalet, należą do nich przede wszystkim:

• obserwowany obraz ma naturalną wielkość
• dają lepsze pole widzenia i większą swobodę w obserwowaniu przedmiotów, ponieważ soczewki kontaktowe poruszają się wraz z ruchem oczu
• nie dają zniekształcenia obserwowanego obrazu przy patrzeniu w bok
• na jakość widzenia nie wpływają warunki atmosferyczne
• nie mogą zaparować
• są lepsze do uprawiania sportu
• większość z nas lepiej wygląda bez okularów
• nosząc je można nosić dowolne okulary słoneczne

Nadwzroczność

Nadwzroczność to wada wzroku powstająca na skutek dysproporcji pomiędzy mocą układu optycznego oka a długością gałki ocznej. W nadwzroczności moc układu optycznego oka jest zbyt mała lub oko jest za krótkie co w rezultacie powoduje, że powstający obraz przedmiotów znajdujących się blisko i daleko jest zamazany.

Dzięki możliwości dodania mocy przez układ optyczny oka (akomodacja) osoba nadwzroczna zazwyczaj widzi wyraźnie przedmioty znajdujące się daleko a najwięcej dolegliwości odczuwa przy pracy z bliska. Aby skorygować tą wadę stosuje się soczewki skupiające.

Nadwzroczność można korygować za pomocą okularów, soczewek kontaktowych i zabiegów chirurgicznych. Korygowanie nadwzroczności za pomocą soczewek kontaktowych ma, podobne jak w krótkowzroczności, wiele zalet.

Starczowzroczność

Starczowzroczność (prezbiopia) to postępujący ubytek zdolności oka do zmiany swojej mocy. Starczowzroczność to proces naturalnego starzenia się oka i dotyczy wszystkich ludzi, niezależnie czy mieli wcześniej wadę wzroku czy nie.

Osoby w wieku 40 – 45 lat zaczynają odczuwać trudności z czytaniem, w szczególności małego druku, objawiające się przede wszystkim koniecznością czytania w lepszym oświetleniu i oddalaniem czytanego tekstu od oczu. Objawy początkowej starczowzroczności są bardziej dokuczliwe wieczorem gdy oczy są zmęczone.

Ten postępujący proces ?starzenia się” oka doprowadza z czasem do braku możliwości czytania bez specjalnie do tego przeznaczonej korekcji. Proces postępowania krótkowzroczności kończy się około 60 roku życia.

Starczowzroczność można korygować za pomocą okularów dwu-ogniskowych lub progresywnych oraz dwuogniskowych lub progresywnych soczewek kontaktowych. Astygmatyzm

Astygmatyzm

Astygmatyzm (niezborność rogówkowa) łączy się zwykle z nadwzrocznością albo z krótkowzrocznością.

Rogówka powinna mieć równomierne krzywizny, podobnie jak piłka. U niektórych ludzi chorych na astygmatyzm rogówka przypomina bardziej piłkę do rugby, przez co oko nie może prawidłowo ogniskować promieni świetlnych.

Nieprawidłową krzywiznę rogówki wyrównuje się specjalnymi szkłami tzw. cylindrycznymi, dodawanymi do szkieł sferycznych korygujących nadwzroczność i krótkowzroczność.
W przypadku małego astygmatyzmu, objawów można wogóle nie zauważyć. Czasami nieskorygowany astygmatyzm może być przyczyną bólu głowy, nadwerężania wzroku, zniekształcenia lub zamglenia widzianego obrazu.